هدف یکی از چالش های اساسی مراکز ارائه خدمات سلامت، محاسبه بهای تمام شده خدمات ارائه شده است. خدمات توان بخشی نقش قابل توجهی در بازیابی توانایی عملکردی افراد و بازگرداندن افراد آسیب دیده به جامعه برای ایفای نقش فردی و اجتماعی خود دارد. بنابراین آگاهی از بهای تمام شده خدمات توان بخشی، می تواند در تخصیص بهینه منابع و اصلاح بودجه کارساز باشد. مطالعه حاضر سعی دارد با محاسبه بهای تمام شده خدمات توان بخشی در مرکز خدمات توان بخشی نظام مافی با استفاده از روشی نوینی، مدیران ذی ربط را در اتخاذ تصمیمات مناسب یاری کند. روش بررسی مطالعه حاضر توصیفی، مقطعی و گذشته نگر بوده و بهای تمام شده برای 9 کد استاندارد خدمت توان بخشی ارائه شده در مرکز خدمات توان بخشی نظام مافی در سال 1398 (شامل خدمات سرپایی گفتاردرمانی، کاردرمانی، فیزیوتراپی و شنوایی شناسی) را با استفاده از روش هزینه یابی زمان محور برمبنای عملکرد محاسبه کرده است. به منظور استخراج، تعیین معادلات زمان و محاسبه بهای تمام شده، ابتدا توالی فعالیت های انجام گرفته در یک کد خدمت احصا شد. سپس منابع مورد نیاز برای انجام هر فعالیت شناسایی و منبع هزینه ای برای هر فعالیت مشخص شد. در مرحله بعد محرک یا عامل هزینه برای هر منبع مشخص و میزان به کارگیری از آن ها در هر فعالیت تعیین شد. با توجه به اهمیت هزینه های پرسنلی، این مرحله با جزئیات و حساسیت بیشتری که بر مبنای زمان مورد نیاز برای ارائه هر فعالیت است محاسبه شده است. برای این منظور با در نظر گرفتن زمان حضور سالانه پرسنل و هزینه های حقوق و دستمزد ایشان، بهای هر دقیقه از جبران خدمات محاسبه شد. در نهایت هزینه های هر واحد از عامل تولید محاسبه شد و به منابع هزینه ای، جلوه ای پولی داده شده و مجموع آن به ازای هر کد خدمت محاسبه شد. یافته ها بررسی ساختار هزینه در مرکز نظام مافی نشان می دهد هزینه های مالی اجاره (47/9 درصد)، مواد و لوازم مصرف شدنی (11/6 درصد) و خدمات قراردادی (10/5 درصد) بالاترین سهم را در هزینه های این مؤسسه داشته اند. نتایج نشان می دهد بهای تمام شده خدمات توان بخشی سرپایی در مرکز نظام مافی (به استثنای یک کد خدمت گفتاردرمانی) بیشتر از تعرفه های مصوب برای خدمات مذکور بوده است. در میان سهم هزینه های مختلف از بهای تمام شده خدمات، هزینه پرسنل تخصصی در خدمات فیزیوتراپی و هزینه های ساختمان در خدمات کاردرمانی، گفتاردرمانی و شنوایی سنجی، بالاترین سهم را به خود اختصاص داده اند. هزینه تمام شده پرسنل ستادی در مرکز نظام مافی در حدود 3/904 ریال به ازای هر دقیقه فعالیت برآورد شده که نشان می دهد هزینه هر دقیقه از پرسنل ستادی، رقمی بیشتر از نیروی کار تخصصی کاردرمانی اطفال (2/046 ریال)، کاردرمانی (1/929 ریال)، گفتاردرمانی (1/899 ریال) و شنوایی سنجی (1/974 ریال) در این مرکز بوده است. با توجه به اینکه به طور متوسط، در حدود 24/5 درصد از کل هزینه های خدمات توان بخشی مربوط به هزینه های سربار بوده است، یکی از مهم ترین علل شکاف بین بهای تمام شده و تعرفه ها را می توان بالا بودن هزینه های سربار این خدمات دانست. نتیجه گیری محاسبه بهای تمام شده خدمات توان بخشی سرپایی در مرکز توان بخشی نظام مافی نشان می دهد تفاوت قابل توجهی میان بهای تمام شده برخی از خدمات و تعرفه های مصوب آن وجود دارد. به دلیل ظرفیت پایین ارائه خدمت در مرکز نظام مافی، هزینه های سربار آن، به تورم بهای تمام شده خدمات در این مرکز منجر شده است. بنابراین ادغام مؤسسات کوچک و ارتقاع سیستم ارجاع توان خواهان از مراکز درمانی، می تواند باعث سرشکن شدن هزینه ها و کاهش بهای تمام شده شود. با در نظر گرفتن این نکته که بیشتر خدمات توان بخشی تحت پوشش بیمه های اجتماعی ایران نیست و تعرفه های فعلی نیز برای خانواده های نیازمند به خدمات توان بخشی مقرون به صرفه نیست، تمهیدات ملی در این حوزه را باید از ضرورت های نظام سلامت دانست. به علاوه استفاده از روش هزینه یابی زمان محور در مراکز ارائه خدمات توان بخشی می تواند راه حلی برای شناسایی منابع اصلی هزینه ها و کنترل تورم قیمت در بخش سلامت باشد.

مقدمه: شناخت عواملی که منجر به پیشرفت تحصیلی و مانع از افت می گردد، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. پاره ای از مطالعات بیانگر ارتباط مستقیم بین عزت نفس و پیشرفت تحصیلی است لیکن بعضی از صاحب نظران رابطه مستقیم این دو را مورد تردید قرار داده اند. این تحقیق با هدف تعیین همبستگی عزت نفس و پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تهران انجام شده است. روش ها: این پژوهش از نوع مطالعات همبستگی بود. کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی توان بخشی در رشته های کار- درمانی، فیزیوتراپی و گفتار- درمانی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تهران (88 نفر) شرکت داشتند. عزت نفس دانشجویان با آزمون 58 گزینه ای کوپر اسمیت اندازه گیری و رابطه آن با نمرات پایان ترم دانشجویان بررسی گردید. نتایج: ضریب همبستگی پیرسون رابطه معنی داری را بین عزت نفس و وضعیت تحصیلی دانشجویان توان بخشی نشان داد (r=0.36)، ولی پیشرفت تحصیلی با رشته و ترم تحصیلی و جنسیت و وضعیت تاهل و محل زندگی ارتباط نداشت. نتیجه گیری: افرادی که دارای عزت نفس بالاتر بودند، نسبت به افراد دارای عزت نفس پایین، از وضعیت تحصیلی مطلوب تری برخوردارند. بنابراین، احتمالا می توان برای پیشبرد وضعیت تحصیلی می توان از روش های تقویت عزت نفس بهره برد.

مقدمه و هدف: یکی از مفاهیم مطرح در بررسی اثر بخشی شغلی کارکنان خودکارآمدی حرفه ای است که به میزان مهارت وی در مواجهه با چالش های شغلی اطلاق می شود. برقراری همکاری تیمی به عنوان یک جزء کلیدی مرتبط با خودکارآمدی اعضای تیم سلامت وتوان بخشی قلمداد می شود که می تواند برآیندهای سلامتی در بیماران و همچنین کیفیت خدمات موثر و ایمن توانبخشی را ارتقا دهد. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر اجرای مهارت های کار تیمی بر خودکارآمدی اعضای تیم توان بخشی جمعیت هلال احمر در سال 1400 انجام شد. روش کار: مطالعه حاضر به صورت نیمه تجربی یک گروهی به منظور تاثیر اجرای مهارت های کار تیمی بر خودکارآمدی اعضای تیم توان بخشی مرکز جامع توان بخشی جمعیت هلال احمر تهران در سال 1400 انجام شد. جامعه آماری در تحقیق حاضر شامل کلیه اعضای تیم توان بخشی شاغل در مرکز جامع توان بخشی جمعیت هلال احمر تهران به تعداد 42 نفر بود که به روش تمام شماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل یک پرسشنامه و یک مقیاس می باشد: پرسشنامه اول در خصوص اطلاعات جمعیت شناختی (محقق ساخته) واحدهای موردپژوهش بود. ابزار دوم مقیاس خودکارآمدی عمومی بود. نرم افزار SPSS نسخه 25 برای تجزیه وتحلیل آماری استفاده شد. یافته ها: شرکت کنندگان این مطالعه 42 نفر از کارکنان مرکز جامع توان بخشی جمعیت هلال احمر (29 زن و 13 مرد) بودند که در دامنه سنی 30 تا 60 سال قرار داشتند. همبستگی مثبت و معنی داری میان متغیر سابقه کار و سطح خودکارآمدی مشاهده شد (P=0. 0014). نتایج مطالعه حاضر نشان داد که میانگین نمره متخصصان تیم توان بخشی شاغل در مرکز جامع توان بخشی جمعیت هلال احمر تهران در حیطه خودکارآمدی عمومی قبل و بعد از مداخله به ترتیب 30/12 و 34/51 می باشد که در سطح بالایی قرار داشت و این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود. نتیجه گیری: با توجه به اینکه افزایش سطح خودکارآمدی نمودی از کار تیمی موثر و مدیریت شده می باشد می توان نتیجه گرفت ارتقاء خودکارآمدی از طریق اجرای کار تیمی بایستی توسط اعضای تیم توان بخشی و پرستاران مورد نظر قرار گیرد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

مقدمه این پژوهش با هدف برسی اثربخشی توان بخشی شناختی بر بهبود حافظه روزمره بیماران مبتلا به سکته مغزی صورت گرفته است روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون در دو گروه آزمایشی با حجم نمونه 20بیمار دچار سکته مغزی نوع ایسکمیک به شیوه تصادفی انتخاب شدند و سپس به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ارزیابی شناختی بیماران شامل ارزیابی قبل از مداخله، بلافاصله پس از مداخله و پنج هفته بعد از مداخله با استفاده از آزمون حافظه روزمره (1983) انجام گرفت. گروه آزمایش جلسات توان بخشی شناختی را به مدت هشت هفته یک ساعته دریافت کردند ولی گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. داده ها بااستفاده از روش واریانس با اندازه گیری مکررتحلیل شدند. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که برنامه توان بخشی شناختی بر بهبود عملکرد حافظه روزمره بیماران مبتلا به سکته مغزی درگروه آزمایش تاثیر مثبت داشته است. این نتایج در مرحله پیگیری که 6 هفته پس از مداخله شناختی بود نیز بدست آمد(05/0 p£ ). نتیجه گیری: این مطالعه شواهدی برای اثربخشی برنامه توان بخشی شناختی بر عملکرد حافظه روزمره بیماران مبتلا به سکته مغزی نوع ایسکمیک فراهم کرده است. توان بخشی شناختی می تواند اختلالات حافظه را در این دسته از بیماران بهبود بخشد و اثر مثبت بر عملکرد حافظه بیماران بگذارد.